In Parijs liep ik deze week Bobby Farrell van Boney M. tegen het lijf. Het feestje ter ere van de groep negerend, nam hij me even apart. Hij wilde wat kwijt.
Als we de lange gangen van het sjieke Grillon-hotel door lopen komen we, na eerst over Nederland en over het grandiose feest na de platinaplaat uitreiking in Hilversum te hebben gepraat, op het voor Bobby pijnlijke onderwerp.
Zwijnen
Wat is era an de hand? Toen ik voor het llatst in Holland met je sprak, zag je ere en stuk gelukkiger uit.
“Luister. Ik vertel het alleen aan jou, omdat Duitse joernalisten een stelletje zwijnen zijn en omdat ik je vertrouw. Schrik niet, maar ik he been zoontje bij een vriendin in Hannover…
Zij is nog getrouwd, maar staat op het punt om te scheiden. Toch was het voor de Duitse autoriteiten redden om mijn jochie bij pleegouders te stoppen. Maar ik moet hem elke dag zien, anders word ik gek!”. Ik bide hem een sigaret aan.
John en Yoko
Maar dat is toch krankzinnig? “Natuurlijk, maar probeer jij zed at maar aan hun verstand te brengen. Nou heb ik een plan ontwikkeld om toch de aandacht op mijn problem gevestigd te krijgen. Ik huur voor een maand een suite in het Amsterdamse Hilton Hotel, net als John en Yoko toentertijd hebben gedaan. Dan nodig ik de internationale per suit en moet je dan eens zien wat er gebeurt!”.
Laten we hopen dat het nog allemaal goed komt. Wij plaatsen dit bericht, omdat het problem van Bobby niet een showbis-roddel is, maar eentje van diep-men-selijke aard.
12th May 1977
BONEY M. - MA BAKER (1977)
No hay comentarios:
Publicar un comentario